Die vraag kwam aan bod bij een coachee die meer ontspanning voor zichzelf wilde creëren.
Nu is dat geen gekke wens. Wie wil dat nou niet? Bij haar lag dat wat genuanceerder, omdat ze vooral in haar lijf meer ontspanning wilde ervaren. En voordat het zover was, kwamen er een heleboel vragen voorbij. Uiteindelijk kwamen we tijdens de sessies op een cruciaal punt. Op de vraag 'Waar ben je trots op?' kwam ze niet op zichzelf. De spanning was voelbaar en langzaam beetje bij beetje realiseerde ze zich dat niets goed genoeg of af was en dat ze daardoor ook de ontspanning niet kon vinden. Ze genoot niet van wat ze deed en ook niet van resultaten bij doelen die ze zichzelf had gesteld. Echt genieten? Ontspannen? Dat kon ze zich letterlijk en figuurlijk niet herinneren. Het was nooit goed genoeg. Altijd was de focus op anderen, ze kwam bij zichzelf nooit in beeld. In de verschillende sessies hebben we gewerkt met expressie in een vorm die bij haar paste. Geen woorden meer, wel voelend en verbeeldend. Schilderen, wat ze in jaren niet had gedaan, fotograferen, boetseren, wandelen, genieten en langzaam kwam het besef en het inzicht waar het geluk te vinden is. De perfectionist in haar was confronterend. Herinneringen met een donker randje werden in een ander perpectief gezet met de vraag 'Zou het ook .....' Herinneringen met een gouden randje brachten een glimlach op haar gezicht, het is er dus wel. Wat fijn om hier getuige van te zijn. De ontlading en de ontspanning in het lijf. Ze vertelde dat ze voor het eerst de nacht had doorgeslapen. Bij het begin van iedere sessie hebben we de successen uitgebreid gevierd. Een bijzonder mens met een doodgewone wens en een prachtig resultaat in het hier en nu, heerlijk!
BOEKENTIP: How to do the work van Nicole Lepera
Reactie plaatsen
Reacties